Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως διεθνής ημέρα των γυναικών και κάθε τέτοια μέρα βλέπουμε happy hours σε μαγαζιά και λουλούδια που «τιμούν το ωραίο φύλο». Στις 8 Μάρτη, βέβαια, έλαβαν χώρα οι διαδηλώσεις των κλωστοϋφαντουργών εργατριών που ζητούσαν μείωση του ωραρίου και ίσα εργασιακά δικαιώματα, και οι οποίες σηματοδότησαν τις διεκδικήσεις των γυναικών για κοινωνικά, πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα, δικαιώματα τα οποία σήμερα διακυβεύονται εκ νέου και κανένα λουλούδι, κανένα δώρο δεν θα μας τα φέρει πίσω.
Και ποιες είναι οι συνθήκες που συνιστούν καταπίεση για όλες εμάς; Είναι η ανασφάλεια που νιώθουμε στο δρόμο και δυστυχώς πολλές φορές στον ίδιο τον χώρο εργασίας μας, εκτιθέμενες σε σχόλια και στις ορέξεις του καθενός, είναι η διαφορά που επικρατεί ακόμα μεταξύ των αποδοχών των γυναικών και των ανδρών για τις ίδιες θέσεις εργασίας, είναι οι συμβάσεις εργασίας που υπογράφουμε δηλώνοντας αν έχουμε σκοπό να κάνουμε οικογένεια στο εγγύς μέλλον, είναι οι απολύσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουμε αν τυχόν μείνουμε έγκυες, ενώ παράλληλα ευθεία επίθεση δέχεται και η αυτοδιάθεση των σωμάτων μας από αναχρονιστικές αντιλήψεις των δυνάμεων της συντήρησης σε σχέση με το δικαίωμα στην έκτρωση.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν βιώματα υπαρκτά σε κάθε πεδίο της καθημερινότητας μας. Αποτελούν βιώματα στους χώρους εργασίας μας, στο δρόμο, στο σπίτι, στις γειτονιές που ζούμε και αναπνέουμε. Έτσι, και στον κλάδο του επισιτισμού – τουρισμού αποτυπώνονται τα ίδια ελλείμματα και η ίδια εγκληματική αδιαφορία που ενυπάρχει και στο επίπεδο του κεντρικού κράτους. Δεν είναι λίγες φορές που συναδέλφισσες εξαναγκάζονται σε παραίτηση ή οδηγούνται σε απόλυση λόγω μιας εγκυμοσύνης, δεν είναι λίγα τα περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας που αντιμετωπίζουν τα γυναικεία σώματα ως αντικείμενα αλλά και ανοχής σεξιστικών συμπεριφορών μέσα στους χώρους δουλειάς. Επομένως το να είσαι γυναίκα και εργαζόμενη συνιστά συνθήκη διπλής καταπίεσης γιατί στη συνολικότερη επίθεση που εξαπολύουν κυβέρνηση και τουριστικό κεφάλαιο απέναντι στους εργαζομένους/ες του κλάδου, στη περίπτωση των γυναικών προστίθενται και όλα τα παραπάνω.
Καλούμε, λοιπόν, το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου στις 8 Μάρτη να υιοθετήσει αγωνιστική στάση απέναντι στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συναδέλφισσες. Να σπάσουμε έμπρακτα τον έμφυλο διαχωρισμό εντός και εκτός των χώρων εργασίας.
Απαιτούμε την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας γύρω απ την προστασία της μητρότητας. Παλεύουμε για την εξάλειψη σεξιστικών συμπεριφορών και πρακτικών στους χώρους εργασίας. Παλεύουμε για ισότητα και χειραφέτηση ενάντια στην καταπίεση.
Στις 8 Μάρτη, λοιπόν, όλες και όλοι στο δρόμο της αλληλεγγύης, της διεκδίκησης και της ισότητας.
Στηρίζουμε – συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις στη 13:00 στο Υπουργείο Εργασίας αλλά και στην πλατεία Κλαυθμώνος και 17:30 στο Σύνταγμα.
